Lanet olası bir kitap yüzünden saatlerce ağlamak..
Kitabı yeni bitirdim kendime toparlanacak birkaç dakika verdim ve hemen tanıtımını yapmak istiyorum. Kapağına bakıp ne kadar sevimli dediğim, konusunu okuyunca of drammış sevmem ki ağlamak istemiyorum deyip sonra sonda yazan "Mucizelere inanmıyorsanız durup bir kez daha düşünün" yazısına aldanıp tamam ya okurum bunu deyip başladığım kitap. Meğer ben o son cümleyi ne kadar yanlış anlamışım.
Konusundan bahsedecek olursam Louisa 6 yıldır çalıştığı kafenin satılmasıyla işsiz kalıp yeni iş bulmak için uğraştığı sırada -ki bu süreç sizin de anlayabileceğiniz gibi 27 yaşında ve çay yapmaktan başka bir yeteneğinin olduğu da tartışılan biri için biraz zordu- felçli bir hastayla ilgileneceği dolgun maaşlı bir iş bulur.
Will-felçli hasta- Mükemmel hayat nasıl deseler elle gösterilebilecek, akıllı, yakışıkklı ,mecaraperest, iyi bir iş adamıydı. Ve geçirdiği kazayla birden her şey altüst oldu. Sevdiği şeyleri yapamamak, kendi başına karar verememek dayanılamayacak kadar zordu onun için.
İnsan içine çıkmak istemeyen, etrafındaki kişilere karşı fazlasıyla sert olan adama Louisa nasıl yardım edebilir ki?
Bazı hikayelerde mutlu son ya da mutsuz soz yoktur sadece gerçekleşen olaylar vardır. Bittikten sonra beni depresif hallere sokup büyük bir boşluğa düşüren kitap.. Hayatın gerçeklerini yüzüme çarptı. Hayatı ne kadar boş yaşadığımı anlattı. Şükretmeyi bilmediğimi vurdu yüzüme. Kafama bir şeylerin dank etmesini sağladı. Gerçekten ama gerçekten harika bir kitap hepinizin okumasını tavsiye ediyorum.
NOT: Kitaba yapılan yorumları dikkate alın arkadaşlar. "Son 50 sayfayı dışarda okumayın." Benim yaptığım gibi otobüste okumaya kalkıp hıçkırıklarınızla boğuşmamak için kapatıp bölmeyin konuyu. Bırakın evinizde rahat rahat okuyun
İyi okumalar
Özge..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder